جوراب دیابتی ساقدار مردانه جوپا

جوراب دیابتی مردانه ساقدار یکی از بهترین اتفاقات برای افرادی هست که از بیماری دیابت رنج می برند و در خود مراقبتی هستند تا شرایط زیستی شان را بهتر کنند. موضوع زخم پای دیابتی عفونی شاید برای خیلی‌ها چندان مهم یا جذاب نباشد؛ اما برای بیماران دیابتی و اطرافیان آن‌ها، مراقبت از پا به یک روند تکراری روزانه و مهم تبدیل می‌شود و اولین خط دفاعی در پیشگیری از عوارض مهم و عمده‌ی بیماری دیابت می‌باشد.

زخم پای دیابتی عفونی درست مثل هر زخم طبیعی بسیار ساده شروع می‌شود. این زخم می‌تواند به صورت یک برش، خراش، تاول یا آسیب جزئی دیگر باشد. برخلاف زخم‌های طبیعی که طی چند روز به‌طور طبیعی بهبود می‌یابند، زخم پای دیابتی عفونی دیگر به‌خوبی بهبود نمی‌یابد. دلیل این امر، گردش خون ضعیف و آسیب عصبی مرتبط با دیابت است. زخم ایجاد شده، به جای بهبود، عفونت می‌کند و این عفونت به لایه‌های عمیق پوست گسترش می‌یابد. در نتیجه، زخم‌های دیابتی اغلب منجر به آبسه، عفونت استخوان و عواقب شدید دیگر می‌شوند. برای همینی جوراب دیابتی مردانه ساقدار یک محصول نجات بخش برای بیماران دیابتی است.

زخم پای دیابتی عفونی چیست؟

زخم پای دیابتی عفونی یک زخم باز است که تقریباً در ۱۵ درصد از بیماران دیابتی ایجاد می شود و معمولاً در پایین پا قرار دارد. از بین افرادی که دچار زخم پا می شوند، شش درصد به دلیل عفونت یا سایر عوارض مرتبط با زخم در بیمارستان بستری خواهند شد.

دیابت علت اصلی قطع عضو غیرتروماتیک اندام تحتانی است و تقریباً ۱۴ تا ۲۴ درصد از بیماران مبتلا به دیابت که دچار زخم پا می شوند، قطع عضو می شوند. اما تحقیقات نشان داده است که ایجاد زخم پای دیابتی قابل پیشگیری است یکی از روشهای پیشگیری استفاده از جوراب دیابتی مردانه ساقدار است.

چه کسانی ممکن است به زخم پای دیابتی عفونی مبتلا شوند؟

هر کسی که دیابت دارد ممکن است به زخم پا مبتلا شود. زنان و مردان مسن بیشتر در معرض ابتلا به زخم هستند. افرادی که از انسولین استفاده می کنند، مانند بیماران مبتلا به بیماری کلیوی، چشمی و قلبی مرتبط با دیابت، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به زخم پا هستند. اضافه وزن، مصرف الکل و سیگار نیز در ایجاد زخم پا نقش دارد.

زخم پای دیابتی عفونی چگونه ایجاد می شود؟

زخم ها به دلیل ترکیبی از عوامل ایجاد می شوند مانند عدم احساس در پا، گردش خون ضعیف، بدشکلی پا، تحریک (مانند اصطکاک یا فشار) و تروما .  همچنین طول مدتی که شخص به دیابت مبتلا است نیز در ایجاد این زخم اثر گذار است.

بیمارانی که سال‌ها دیابت دارند، ممکن است به نوروپاتی – کاهش یا عدم توانایی در احساس درد در پاها به دلیل آسیب عصبی ناشی از افزایش سطح گلوکز خون در طول زمان- مبتلا شوند. آسیب عصبی اغلب می تواند بدون درد رخ دهد و حتی ممکن است فرد از مشکل آگاه نباشد.

• نوروپاتی : بیماران مبتلا به نوروپاتی ممکن است شرایطی همانند خارش، بی حسی و احساس غیرمعمول، ضعف و دردهای سوزاننده را تجربه کنند.

بیماری عروقی می تواند زخم پا را پیچیده کند و توانایی بدن برای بهبودی را کاهش دهد و موجب افزایش خطر عفونت شود. افزایش گلوکز خون می تواند توانایی بدن برای مقابله با عفونت احتمالی را کاهش دهد و همچنین روند بهبودی را به تاخیر اندازد.

ارزش درمان زخم پای دیابتی چیست؟

به محض مشاهده زخم، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. زخم پا در بیماران دیابتی به چند دلیل باید درمان شود:

• • برای کاهش خطر عفونت و قطع عضو
  • برای بهبود عملکرد و کیفیت زندگی
  • برای کاهش هزینه های مراقبت های بهداشتی

زخم پای دیابتی چگونه باید درمان شود؟

هدف اولیه در درمان زخم پا، دستیابی به بهبودی در اسرع وقت است. هر چه زخم سریعتر بهبود یابد، احتمال عفونت کمتر است.  چندین عامل کلیدی وجود دارد که می تواند در درمان مناسب زخم پای دیابتی اثر بخش باشد:

1. پیشگیری از عفونت
2. برداشتن فشار از ناحیه
3. برداشتن پوست و بافت مرده 
4. استفاده از دارو یا پانسمان بر روی زخم
5. مدیریت قند خون و سایر مشکلات سلامتی
6. استفاده از جوراب دیابتی مردانه ساقدار 

همه زخم ها عفونی نیستند. با این حال، اگر پزشک شما عفونت را تشخیص دهد، یک برنامه درمانی شامل آنتی بیوتیک، مراقبت از زخم و احتمالاً بستری شدن در بیمارستان ضروری است.

۱- پیشگیری از عفونت

چندین عامل مهم برای جلوگیری از عفونی شدن زخم وجود دارد:

• سطح گلوکز خون را تحت کنترل شدید نگه دارید
• زخم را تمیز و بانداژ کنید
• زخم را هر روز با استفاده از پانسمان یا باند تمیز کنید
• پابرهنه راه نروید
• استفاده از جوراب دیابتی مردانه ساقدار 

۲- برداشتن فشار از ناحیه

برای بهبودی بهینه، زخم‌ها، به‌ویژه آنهایی که در پایین پا قرار دارند، باید از بار خارج شوند. ممکن است از بیماران خواسته شود که از کفش مخصوص پا، بریس، قالب‌های ریخته‌گری تخصصی، ویلچر یا عصا استفاده کنند. این ابزارها فشار و تحریک ناحیه زخم را کاهش داده و به تسریع روند بهبودی کمک می کنند.

۳- استفاده از دارو و پانسمان

مدیریت مناسب زخم شامل استفاده از پانسمان و داروهای موضعی است. این محصولات از نرمال سالین تا محصولات پیشرفته مانند فاکتورهای رشد، پانسمان زخم و جایگزین‌های پوستی را شامل می‌شود که نشان داده در بهبود زخم پا بسیار موثر بوده است.

برای بهبود زخم باید گردش خون کافی در ناحیه زخم وجود داشته باشد. متخصص پا ممکن است آزمایش ارزیابی مانند مطالعات غیرتهاجمی را تجویز کند و یا با جراح عروق مشورت کند.

۴- مدیریت گلوکز خون

کنترل دقیق قند خون در درمان زخم پای دیابتی از اهمیت بالایی برخوردار است. همکاری نزدیک با پزشک یا متخصص غدد برای انجام این کار، بهبودی را تسریع می بخشد و خطر عوارض را کاهش می دهد.

۵- گزینه های جراحی

اکثر زخم های غیر عفونی پا بدون جراحی درمان می شوند. نمونه‌هایی از مراقبت‌های جراحی برای برداشتن فشار روی ناحیه آسیب‌دیده شامل تراشیدن یا برداشتن استخوان(ها) و اصلاح ناهنجاری‌های مختلف مانند انگشتان چکشی، بونیون یا برآمدگی‌های استخوانی است.

۶- عوامل شفابخش

زمان بهبودی به عوامل مختلفی مانند اندازه و محل زخم، فشار روی زخم ناشی از راه رفتن یا ایستادن، تورم، گردش خون، سطح گلوکز خون، مراقبت از زخم و آنچه روی زخم اعمال می شود بستگی دارد. بهبودی ممکن است در عرض چند هفته اتفاق بیفتد یا چند ماه طول بکشد.

چگونه می توان از زخم پا پیشگیری کرد؟

بهترین راه برای درمان زخم پای دیابتی در وهله اول جلوگیری از ایجاد آن است. دستورالعمل های توصیه شده شامل مراجعه منظم به متخصص پا است. او می تواند تعیین کند که آیا شما در معرض خطر ابتلا به زخم پا هستید یا خیر و استراتژی هایی را برای پیشگیری به کار می برد.

شما در معرض خطر بالایی هستید اگر:

• نوروپاتی داشته باشید
• گردش خون ضعیفی دارید
• بدشکلی پا (به عنوان مثال بونیون، انگشت چکشی)
• کفش های نامناسب می پوشید
• قند خون کنترل نشده دارید

کاهش عوامل خطر اضافی مانند سیگار کشیدن، نوشیدن الکل، کلسترول بالا و قند خون بالا در پیشگیری و درمان زخم پای دیابتی مهم هستند. پوشیدن کفش و جوراب مناسب به کاهش خطرات کمک می کند. پزشک شما می تواند در انتخاب کفش مناسب نیز شما را راهنمایی کند.

یادگیری نحوه چک کردن پاها برای تشخیص هر چه زودتر یک مشکل بالقوه بسیار مهم است. پاهای خود را هر روز – به خصوص بین انگشتان پا و کف پا – از نظر بریدگی، کبودی، ترک، تاول، قرمزی، زخم و هرگونه نشانه غیرطبیعی بررسی کنید. هر بار که به پزشک مراجعه می‌کنید، کفش‌ها و جوراب‌های خود را درآورید تا پاهایتان معاینه شوند. هر مشکلی که کشف می شود باید در اسرع وقت به پزشک متخصص پا یا متخصص پزشکی گزارش شود، مهم نیست که چقدر به نظر شما “ساده” می رسد.

کلید بهبود موفقیت آمیز زخم، مراقبت های پزشکی منظم برای بیماران و اطمینان از مراقبت طبق “استاندارد طلایی” زیر است:

• کاهش قند خون
• دبریدمان مناسب زخم ها
• درمان هر گونه عفونت
• کاهش اصطکاک و فشار
• بازگرداندن جریان خون کافی